Sebenarnya setakat hari ni, memasak bukanlah kepakaran saya..Kepakaran saya adalah MAKAN. Jadi tak pelik lah bila sekarang ni kalau orang yang da lama tak jupe saya mesti akan kata "wah sihat eh sekarang?senang hati kot ada orang jaga." Itu kata-kata kawan lelaki saya time sekolah dulu masa dia datang rumah beraya. Saya jawab "aku ni tak tunggu orang jaga. Jaga diri sendiri je."
Nak katanya single mingle tanpa teman duet pun saya senang hati!
Walau bagaimanapun, saya tak ambik pun gambo sup tu sebab saya rasa cam takpe la tak ambik pun sebab nati kalau ambik gambo len kali da taknak masak lagi..Haha!Boleh tak cam tu?Boleh!Baru je buat tadi.Hehe..
Pagi tadi lepas kakak saya keluar gi kerja, saya telah menghayun kaki melangkah ke sebuah kedai makan yang menjual breakfast.Untuk makluman, minyak masak kat rumah habis so tak leh la nak masak.Jadi beli makanan luar adalah jalan penyelesaian.Weee...Dah lama la tak pergi kedai tu.Dulu waktu sekolah rendah selalu je pergi. Sampai-sampai je ada sorang pakcik tu memandang seolah-olah saya berdosa pulak kat dia.Nak tergelak ada gak tengok muka dia.Tapi saya buat tak tau je.Bukan kenal pun kan tapi saya senyum je kat dia sebab dia orang tua. Lepas ambik mana-mana yang patut, saya pun nak gi bayar.Pas bayar, budak perempuan yang cashier tu tanya "praktikal ke?" (untuk perhatian dekat area rumah saya ada hospital, klinik gigi, kolej dan politeknik?Saya cakap"Eh tak la.Balik cuti".Budak perempuan tu cakap "oo"sahaja.
Haha!Rasa nak tergelak.Memang la saya tak duduk kat rumah sebab duk asrama universiti tapi every weekend pun balik.Tapi ada jugak yang rasa saya orang baru kat situ.Sah!!Memang saya tak glemer!Padahal saya ingat je budak perempuan tu.Dia junior saya masa sekolah rendah dulu.See?!Kuat beno la ingatan kalau benda-benda yang tak melibatkan pelajaran.Kalau benda-benda belajar ni, baru je tutup buku or habis lecture, keluar je kelas aku da lupe da!Adehh!!
Takpe..Cam tu la hidup~~~
yours truly,
dyawithluv
0 comments:
Post a Comment